PEST.

من وتو "فلانی" سرطان داریم ، هر کودوممون یه نوعشو و سرطانی که به آهستگی همه وجودمونو آلوده میکنه ، میکشه . فلانی من و تو از پسش بر نمیاییم ، اونقدم مهم نیس . آروم آروم مردن خودش واسه ما یه زندگی شده . فلانی چیزی که مارو دوستای خوبی کرده ضعف هامونه ، یادته خودمونو جر میدادیم خوب باشیم ، ما بدیم .. امروز دیگه لازم نیست کنار بیاییم  .. اصلن لازم  نیس . لازم نیس کسی کسیو نجات بده، حتی اگه بخایم هم حتی نمیتونیم خودمونو نجات بدیم ، ولی اگه میتونستیمم بازم لازم نیس

میدونی چی میگم ، مگه نه ؟

پ.ن : کلن رو مخم ام ! برو بخواب ترنم
پ.ن 2 : عادت کلن چیز مزخرفیه ، ولی عادت کردن به زندگی سگی یه جورایی خوبه . . وقتی سیلی میزنه بهت ، اونقد دیگه جا نمیخوری .بعد چند وقت دیگه حتی دردتم نمیاد