میدوم ... میدوم و میدوم و نمیدونم به کجا دارم میرم ... نمیخام حتی یه لحظه برگردم به پشتم نگاه بندازم . احتیاج به فــراموشی دارم
چیز های زیادی برای فراموشی هست اما فعلن یه چیز مزخرف بی اهمیت در اولویته .-(در باب کنکور) فراموش کنم همه مسخره بازی های اطرافمو ، فراموش کنم که چقدر احمقم که حداقل تا قبل عید برای همین 4 ساعت حرص میخوردم یا اصلن برام مهم بود .
بدون ذره ای پشیمونی از همه لحظاتی که به بیخیالی کنکور پرداختم :)
با یه حس پوچی خیلی بدی یه لبخند خیلی تلخ ، یه بلاتکلیفی بامزه!
No comments:
Post a Comment